خوش ب حا آن

خوش بہ حاڸِ آنڪہ
همراهش دُعاے مادر است
در شبستاڹ اَدب
ذڪرش رضاے مادر است
چشم دڸ را رو بہ
چشم انداز دنیا بستہ است
مست و شیداے
نڪَاه آشناے مادر است