در انتهای هر سفر

در انتهای هر سفر

در آیینه

دار و ندار خویش را مرور می کنم

این خاک تیره ی این زمین

پاپوش پای خسته ام

این سقف کوتاه آسمان

سرپوش چشم بسته ام

اما خدای دل

در آخرین سفر

در آیینه به جز دو بی کرانه ی کران

به جز زمین و آسمان

چیزی نمانده است

گم گشته ام،

کجا ندیده ای مرا؟

#حسین_پناهی


📌جاده های نزدیک رشت😍