به چه کسانی باید رأی داد؟
به چه کسانی باید رأی داد؟
به چه کسانی نباید رأی داد؟
✍ ️«امانتداری» مسئول از «علم» او مهمتر است!
🔸 مقدمه
خداوند متعال پس از اشاره به ماجرای تعبیر خواب پادشاه مصر توسط جناب یوسف (ع) و آزادی اش از زندان، به درخواست ایشان از پادشاه برای سپردن مسئولیت امور اقتصادی حکومت مصر اشاره می فرماید:
✳ ️«قالَ اجْعَلْنِی عَلی خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنِّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ؛ (یوسف) گفت: مرا سرپرست خزائن سرزمین (مصر) قرار ده، که نگهبانی دانایم.» (یوسف: 55)
همانگونه که ملاحظه می شود، حضرت یوسف (ع) برای جلب نظر پادشاه، به دو ویژگی برجسته خود برای این کار اشاره فرمود: «حَفِیظٌ عَلِیمٌ»؛ «حفاظت از اموال عمومی» و «علم بر چگونگی تدبیر آنها». بحث ما در این جا بیشتر معطوف به ویژگی اول است که گویی به دلیل اهمیت بیشتر، مقدم بر «دانایی» ذکر شده است. و جناب یوسف (ع) بجای اینکه بفرماید: من «دانایی امانتدار هستم»، فرمود: «من امانتداری دانا هستم».
مسئولی که قرار است اموال عمومی کشور و مردم (خَزائِنِ الْأَرْضِ) در اختیارش قرار گیرد، اولین ویژگی ای که باید در او احراز کرد، «امانتداری» است. هرچند احراز این ویژگی در افرادی که در معرض پذیرش مسئولیت هستند کار چندان آسانی نیست، اما در بسیاری از موارد می توان با تأمل در سابقه آنان، به وجود یا عدم وجود این ویژگی در آنان پی برد.
🔸 تلاش حضرت یوسف(ع) برای اثبات ویژگی «امانتداری» اش نزد پادشاه مصر
به نظر می رسد یکی از دلایل اینکه جناب یوسف (ع) پس از تعبیر خواب پادشاه در زندان، رفتن به نزد پادشاه را مشروط به آشکار کردن حقیقت ماجرای همسر عزیز مصر و کام خواهی اش از یوسف (ع) کرد، اثبات همین ویژگی «امانتداری» بود. زیرا پادشاه مصر وقتی بفهمد کسی که در اوج شهوت جوانی، خود را کنترل کرده و تن به عمل منافی عفت نداده و نه به نفسش خیانت می کند و نه به کسی که سال ها در خانه اش سکونت کرده و او را پرورش داده است، آنگاه بطور ناخودآگاه برایش اثبات خواهد شد که او شهوت مال دوستی و قدرت طلبی اش را نیز کنترل خواهد کرد و نسبت به اموال عمومی مردم هم خیانت نخواهد کرد.
آری! «علیم» بودن یوسف (ع) با تعبیر خواب پادشاه و راهکاری که برای رفع مشکل خشکسالی داد اثبات شد و «حفیظ» بودنش با رفع اتهام از عمل منافی عفت با همسر عزیز مصر. کسی که نفسش را که «امانت» الهی در نزد اوست، در اوج شهوات جوانی «حفظ» می کند، حتماً توانایی حفظ اموال و نفوس مردم را هم دارد و در آنها خیانت نخواهد کرد.
به همین دلیل و پس از رفع این اتهام بود که پیش از آنکه جناب یوسف (ع) راجع به خود بفرماید: «إِنِّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ» (یوسف: 55)، پادشاه راجع به او گفت: «إِنَّکَ الْیَوْمَ لَدَیْنا مَکِینٌ أَمِین؛ تو امروز در نزد ما با منزلت و «امین» هستی» (یوسف: 54)
مرحوم علامه طباطبایی در معنای این آیه شریفه به همین نکته اشاره می فرمایند و اثبات ویژگی «حفیظ» و «امین» بودن جناب یوسف (ع) نزد پادشاه را به دلیل اثبات همان «سابقه» ارزنده اش در تن ندادن به عمل منافی عفت با همسر عزیز مصر می دانند: «و معنای آیه این است که تو از امروز که من به مکارم اخلاق و اجتناب از زشتی و فحشاء و «خیانت» و ظلم، و صبرت بر هر مکروه پی بردم، و فهمیدم یگانه مردی هستی که بخاطر حفظ طهارت و پاکی نفست حاضر شدی خوار و ذلیل شوی، و مردی هستی که خداوند به تاییدات غیبی خود اختصاصت داده، و علم به تاویل احادیث و رأی صائب و حزم و حکمت و عقل را به تو ارزانی داشته، دارای مقام و منزلت هستی، و ما تو را «امین» خود میدانیم... بعد از آنکه شاه فرمان مکانت و «امانت» یوسف را بطور مطلق صادر کرد، یوسف از او در خواست نمود که او را به خزانه داری منصوب کند و امور آن را به وی محول نماید.» (المیزان؛ ج11، ص201- 200)
🔸 اثبات «امانتداری» با تأمل در سابقه افراد
بنابراین مرور سابقه افراد، می تواند تا حد زیادی در این زمینه راهگشا باشد. افرادی که در دوره مدیریتشان یا سابقه برداشت های نجومی از بیت المال وجود دارد و یا خائنین به بیت المال را ذخیره نظام می دانند و یا املاک و اراضی خاص را با رانت، به نزدیکان و افراد خاص مورد نظر خود می بخشند و بجای عذرخواهی، از آن دفاع می کنند و آن را قانونی می دانند، حتماً نمی توانند امانتداران و نگهبانان خوبی برای اموال عمومی کشور باشند.
#اقتصادی
#تحلیل_اقتصادی
به چه کسانی نباید رأی داد؟
✍ ️«امانتداری» مسئول از «علم» او مهمتر است!
🔸 مقدمه
خداوند متعال پس از اشاره به ماجرای تعبیر خواب پادشاه مصر توسط جناب یوسف (ع) و آزادی اش از زندان، به درخواست ایشان از پادشاه برای سپردن مسئولیت امور اقتصادی حکومت مصر اشاره می فرماید:
✳ ️«قالَ اجْعَلْنِی عَلی خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنِّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ؛ (یوسف) گفت: مرا سرپرست خزائن سرزمین (مصر) قرار ده، که نگهبانی دانایم.» (یوسف: 55)
همانگونه که ملاحظه می شود، حضرت یوسف (ع) برای جلب نظر پادشاه، به دو ویژگی برجسته خود برای این کار اشاره فرمود: «حَفِیظٌ عَلِیمٌ»؛ «حفاظت از اموال عمومی» و «علم بر چگونگی تدبیر آنها». بحث ما در این جا بیشتر معطوف به ویژگی اول است که گویی به دلیل اهمیت بیشتر، مقدم بر «دانایی» ذکر شده است. و جناب یوسف (ع) بجای اینکه بفرماید: من «دانایی امانتدار هستم»، فرمود: «من امانتداری دانا هستم».
مسئولی که قرار است اموال عمومی کشور و مردم (خَزائِنِ الْأَرْضِ) در اختیارش قرار گیرد، اولین ویژگی ای که باید در او احراز کرد، «امانتداری» است. هرچند احراز این ویژگی در افرادی که در معرض پذیرش مسئولیت هستند کار چندان آسانی نیست، اما در بسیاری از موارد می توان با تأمل در سابقه آنان، به وجود یا عدم وجود این ویژگی در آنان پی برد.
🔸 تلاش حضرت یوسف(ع) برای اثبات ویژگی «امانتداری» اش نزد پادشاه مصر
به نظر می رسد یکی از دلایل اینکه جناب یوسف (ع) پس از تعبیر خواب پادشاه در زندان، رفتن به نزد پادشاه را مشروط به آشکار کردن حقیقت ماجرای همسر عزیز مصر و کام خواهی اش از یوسف (ع) کرد، اثبات همین ویژگی «امانتداری» بود. زیرا پادشاه مصر وقتی بفهمد کسی که در اوج شهوت جوانی، خود را کنترل کرده و تن به عمل منافی عفت نداده و نه به نفسش خیانت می کند و نه به کسی که سال ها در خانه اش سکونت کرده و او را پرورش داده است، آنگاه بطور ناخودآگاه برایش اثبات خواهد شد که او شهوت مال دوستی و قدرت طلبی اش را نیز کنترل خواهد کرد و نسبت به اموال عمومی مردم هم خیانت نخواهد کرد.
آری! «علیم» بودن یوسف (ع) با تعبیر خواب پادشاه و راهکاری که برای رفع مشکل خشکسالی داد اثبات شد و «حفیظ» بودنش با رفع اتهام از عمل منافی عفت با همسر عزیز مصر. کسی که نفسش را که «امانت» الهی در نزد اوست، در اوج شهوات جوانی «حفظ» می کند، حتماً توانایی حفظ اموال و نفوس مردم را هم دارد و در آنها خیانت نخواهد کرد.
به همین دلیل و پس از رفع این اتهام بود که پیش از آنکه جناب یوسف (ع) راجع به خود بفرماید: «إِنِّی حَفِیظٌ عَلِیمٌ» (یوسف: 55)، پادشاه راجع به او گفت: «إِنَّکَ الْیَوْمَ لَدَیْنا مَکِینٌ أَمِین؛ تو امروز در نزد ما با منزلت و «امین» هستی» (یوسف: 54)
مرحوم علامه طباطبایی در معنای این آیه شریفه به همین نکته اشاره می فرمایند و اثبات ویژگی «حفیظ» و «امین» بودن جناب یوسف (ع) نزد پادشاه را به دلیل اثبات همان «سابقه» ارزنده اش در تن ندادن به عمل منافی عفت با همسر عزیز مصر می دانند: «و معنای آیه این است که تو از امروز که من به مکارم اخلاق و اجتناب از زشتی و فحشاء و «خیانت» و ظلم، و صبرت بر هر مکروه پی بردم، و فهمیدم یگانه مردی هستی که بخاطر حفظ طهارت و پاکی نفست حاضر شدی خوار و ذلیل شوی، و مردی هستی که خداوند به تاییدات غیبی خود اختصاصت داده، و علم به تاویل احادیث و رأی صائب و حزم و حکمت و عقل را به تو ارزانی داشته، دارای مقام و منزلت هستی، و ما تو را «امین» خود میدانیم... بعد از آنکه شاه فرمان مکانت و «امانت» یوسف را بطور مطلق صادر کرد، یوسف از او در خواست نمود که او را به خزانه داری منصوب کند و امور آن را به وی محول نماید.» (المیزان؛ ج11، ص201- 200)
🔸 اثبات «امانتداری» با تأمل در سابقه افراد
بنابراین مرور سابقه افراد، می تواند تا حد زیادی در این زمینه راهگشا باشد. افرادی که در دوره مدیریتشان یا سابقه برداشت های نجومی از بیت المال وجود دارد و یا خائنین به بیت المال را ذخیره نظام می دانند و یا املاک و اراضی خاص را با رانت، به نزدیکان و افراد خاص مورد نظر خود می بخشند و بجای عذرخواهی، از آن دفاع می کنند و آن را قانونی می دانند، حتماً نمی توانند امانتداران و نگهبانان خوبی برای اموال عمومی کشور باشند.
#اقتصادی
#تحلیل_اقتصادی
۲.۵k
۱۲ فروردین ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۳)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.