رشد اونجایی شکل میگیره که بعد از جای زخم های زیادی که روی

رشد اونجایی شکل میگیره که بعد از جای زخم های زیادی که روی روانت از رابطه های بلاتکلیف مونده به اون نقطه ای میرسی که تک تک سلول هات باور دارن به اینکه:
گاه تنها بودن؛ بهای مراقبت كردنِ از خودته و کیفیت داشتن یک یا دو نفر آدم ِامن در زندگیت به از کمیت و تعدُد روابطیه که چیزی به تو اضافه نمیکنن جز دوری از خودت!
با کسی باش که دستاوردت از بودنش صلحِ بیشتر ِتو با خودته.

-مژگان رضائی🌱