باران که میبارد یک نفر

بــاران کــه میــبارد یـــکــ نفـــــر،
بـا لبــــخنــــدی، نفـــس عــمـــیـــقـــــے میـــکشـــــــد و میــــگویـــــــد:
واو چــه بــــوی خــوشـــــے مــے آیـــد

و یــــکـــــــ نــــفـــــــر،
با چــشــــــمانــــے خیــس تــــر از خیـــابــاں؛
کــارتــون هــایــــــش را جمــــع میـــکــــند و مــــیگویـــــد:
خدایا: تمـــام زنــــدگــــے ام خــــــــراب شـــد....