من که با صاعقه ای می شکنم داس چرا

من که با صاعقه ای می شکنم داس چرا ؟
بر دل از جور شما این همه آماس  چرا ؟
خود بارانم  و تو  پاک ترم  می خواهی !
آب را غسل نده , این همه وسواس چرا ؟
خسته ام , سنگ نزن هی نشکن روح مرا
شده ام  عاشق  یک  آینه  نشناس  چرا ؟
گفته  بودی  که   تماشا گر  باغ   دلمی
لک شده دست تو از شاخه ی گیلاس چرا ؟
از درختان دلم  عشق  بچین , نوبری است
فرصتی نیست  بیا , کشتن  احساس  چرا ؟