️ حتماً حتماً بخونید✔✔
️ حتماً حتماً بخونید✔✔
#داستان_لذت_ترک_لذت
ﭘﺴﺮ ﺟﻮﺍﻧﯽ ، ﺑﺎ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﺤﻠﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﻭسپی ، ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ .
ﺍﻭ ﺭﻭﯼ ﯾﮏ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺩﺭ ﺣﯿﺎﻁ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺸﺴﺖ .
ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﮊﻭﻟﯿﺪﻩ ﺍﯼ ﻭ ﻓﺮﻭﺗﻨﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﯿﺎﻁ ﻭ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ .
ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﮐﺎﺭﮐﺮﺩﻥ ، ﻧﮕﺎﻩ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﮎ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺳﭙﺲ ﭘﯿﺶ ﺍﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﭘﺴﺮﻡ ، ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﺖ ﺍﺳﺖ ؟
ﮔﻔﺖ : ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ .
ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﯽ ﺁﯾﯽ ؟
ﮔﻔﺖ : ﺑﻠﻪ
ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺁﻩ ﭘﺮ ﺩﺭﺩﯼ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯼ ؛ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻧﯿﺴﺖ ، ﻭﻟﯽ ﭘﺴﺮﻡ ، ﺁﻥ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻥ .
ﭘﺴﺮﮎ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﯾﯽ ﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻗﺎﺏ ﭼﻮﺑﯽ ﮐﻬﻨﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺁﻭﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻟﺮﺯﺍﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺷﻌﺮ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﮐﺮﺩ :
ﮔﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺰﻥ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ ﻫﺮ ﻧﺎﻗﺎﺑﻠﯽ
ﺻﺒﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﻮﺩ ﮔﻮﻫﺮ ﺷﻨﺎﺱ ﻗﺎﺑﻠﯽ
ﺁﺏ ﭘﺎﺷﯿﺪﻩ ﺑﺮ ﺯﻣﯿﻦ ﺷﻮﺭﻩ ﺯﺍﺭ ﺑﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺳﺖ
ﺻﺒﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﻮﺩ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺎﯾﺮﯼ
ﻗﻄﺮﺍﺕ ﺍﺷﮏ ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﭼﺮﻭﮐﯿﺪﻩ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻣﯽ ﻏﻠﺘﯿﺪ ...
ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻐﻀﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﺑﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﭘﺴﺮﻡ ، ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﻦ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺁﻣﺪﻡ ، ﭼﻮﻥ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﺪ :
« ﻟﺬﺕ ﻫﺎﯼ ﺁﻧﯽ ، ﻏﻢ ﻫﺎﯼ ﺁﺗﯽ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﻧﺪ »
ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻢ ﺑﮕﻮﯾﺪ :
ﺗﺮﮎ ﺷﻬﻮﺕ ﻫﺎ ﻭ ﻟﺬﺕ ﻫﺎ ﺳﺨﺎﺳﺖ
ﻫﺮ ﮐﻪ ﺩﺭﺷﻬﻮﺕ ﻓﺮﻭ ﺷﺪ ﺑﺮ ﻧﺨﺎﺳﺖ
ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﻔﻬﻤﺎﻧﺪ :
ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻏﺮﺍﯾﺰ ﺟﻨﺴﯽ ﺭﻓﺘﻦ ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻟﯿﺴﯿﺪﻥ ﻋﺴﻞ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻟﺒﻪ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺍﺳﺖ ؛ ﻋﺴﻞ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ ، ﺍﻣﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻧﯿﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .
ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺖ :
ﺍﮔﺮ ﻟﺬﺕِ ﺗﺮﮎ ﻟﺬﺕ ﺑﺪﺍﻧﯽ
ﺩﮔﺮ ﻟﺬﺕ ﻧﻔﺲ ﺭﺍ ﻟﺬﺕ ﻧﺪﺍﻧﯽ
ﻭ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺖ ﻭ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ :
ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺻﺮﻑ ﻧﺎﺩﺍﻧﯽ ﺷﺪ ﻭ ﭘﯿﺮﯼُ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ
ﺩﺭﯾﻐﺎ ، ﺭﻭﺯ ﭘﯿﺮﯼ ﺁﻣﯽ ﻫﻮﺷﯿﺎﺭ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ
ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﺴﺘﻦ ﮐﺮﺩ .
ﭼﯿﺰﯼ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﭘﺴﺮ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺨﺖ ...
ﺣﺎﻝ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺩﺍﺷﺖ ، ﺷﺘﺎﺑﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺷﻌﺮ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ :
« ﮔﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺰﻥ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ ﻫﺮ ﻧﺎﻗﺎﺑﻠﯽ ... »
ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﮑﺎﻥ ﻧﺮﻓﺖ ...
#داستان_لذت_ترک_لذت
ﭘﺴﺮ ﺟﻮﺍﻧﯽ ، ﺑﺎ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺩﻭﺳﺘﺎﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﺤﻠﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺯﻧﺎﻥ ﺭﻭسپی ، ﺧﻮﺩ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻧﺪ .
ﺍﻭ ﺭﻭﯼ ﯾﮏ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺩﺭ ﺣﯿﺎﻁ ﺁﻧﺠﺎ ﻧﺸﺴﺖ .
ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﮊﻭﻟﯿﺪﻩ ﺍﯼ ﻭ ﻓﺮﻭﺗﻨﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺣﯿﺎﻁ ﻭ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﻫﺎ ﺭﺍ ﻧﻈﺎﻓﺖ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ .
ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺩﺭ ﺣﯿﻦ ﮐﺎﺭﮐﺮﺩﻥ ، ﻧﮕﺎﻩ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﮎ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﺳﭙﺲ ﭘﯿﺶ ﺍﻭ ﺭﻓﺖ ﻭ ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﭘﺴﺮﻡ ، ﭼﻨﺪ ﺳﺎﻟﺖ ﺍﺳﺖ ؟
ﮔﻔﺖ : ﺑﯿﺴﺖ ﺳﺎﻟﻢ ﺍﺳﺖ .
ﭘﺮﺳﯿﺪ : ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺑﺎﺭ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﻣﯽ ﺁﯾﯽ ؟
ﮔﻔﺖ : ﺑﻠﻪ
ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺁﻩ ﭘﺮ ﺩﺭﺩﯼ ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﮐﺸﯿﺪ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﻪ ﮐﺎﺭﯼ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺁﻣﺪﻩ ﺍﯼ ؛ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻫﻢ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﻧﯿﺴﺖ ، ﻭﻟﯽ ﭘﺴﺮﻡ ، ﺁﻥ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻥ .
ﭘﺴﺮﮎ ﺑﻪ ﻃﺮﻑ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﯾﯽ ﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﯾﮏ ﻗﺎﺏ ﭼﻮﺑﯽ ﮐﻬﻨﻪ ﺑﻪ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺁﻭﯾﺨﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ . ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﻟﺮﺯﺍﻥ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﻧﺪﻥ ﺷﻌﺮ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﮐﺮﺩ :
ﮔﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺰﻥ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ ﻫﺮ ﻧﺎﻗﺎﺑﻠﯽ
ﺻﺒﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﻮﺩ ﮔﻮﻫﺮ ﺷﻨﺎﺱ ﻗﺎﺑﻠﯽ
ﺁﺏ ﭘﺎﺷﯿﺪﻩ ﺑﺮ ﺯﻣﯿﻦ ﺷﻮﺭﻩ ﺯﺍﺭ ﺑﯽ ﺣﺎﺻﻞ ﺍﺳﺖ
ﺻﺒﺮ ﮐﻦ ﺗﺎ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﻮﺩ ﺯﻣﯿﻦ ﺑﺎﯾﺮﯼ
ﻗﻄﺮﺍﺕ ﺍﺷﮏ ﺑﺮ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﭼﺮﻭﮐﯿﺪﻩ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﻣﯽ ﻏﻠﺘﯿﺪ ...
ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﻐﻀﺶ ﺭﺍ ﻓﺮﻭ ﺑﺮﺩ ﻭ ﮔﻔﺖ : ﭘﺴﺮﻡ ، ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﯼ ﻣﻦ ﻫﻢ ﺑﻪ ﺳﻦ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺁﻣﺪﻡ ، ﭼﻮﻥ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﺪ :
« ﻟﺬﺕ ﻫﺎﯼ ﺁﻧﯽ ، ﻏﻢ ﻫﺎﯼ ﺁﺗﯽ ﺩﺭ ﺑﺮ ﺩﺍﺭﻧﺪ »
ﮐﺴﯽ ﻧﺒﻮﺩ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻢ ﺑﮕﻮﯾﺪ :
ﺗﺮﮎ ﺷﻬﻮﺕ ﻫﺎ ﻭ ﻟﺬﺕ ﻫﺎ ﺳﺨﺎﺳﺖ
ﻫﺮ ﮐﻪ ﺩﺭﺷﻬﻮﺕ ﻓﺮﻭ ﺷﺪ ﺑﺮ ﻧﺨﺎﺳﺖ
ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺑﻔﻬﻤﺎﻧﺪ :
ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﻏﺮﺍﯾﺰ ﺟﻨﺴﯽ ﺭﻓﺘﻦ ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻟﯿﺴﯿﺪﻥ ﻋﺴﻞ ﺑﺮ ﺭﻭﯼ ﻟﺒﻪ ﺷﻤﺸﯿﺮ ﺍﺳﺖ ؛ ﻋﺴﻞ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺍﺳﺖ ، ﺍﻣﺎ ﺯﺑﺎﻥ ﺑﻪ ﺩﻭ ﻧﯿﻢ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﺷﺪ .
ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺖ :
ﺍﮔﺮ ﻟﺬﺕِ ﺗﺮﮎ ﻟﺬﺕ ﺑﺪﺍﻧﯽ
ﺩﮔﺮ ﻟﺬﺕ ﻧﻔﺲ ﺭﺍ ﻟﺬﺕ ﻧﺪﺍﻧﯽ
ﻭ ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺖ ﻭ ﺣﺎﻻ ﮐﻪ :
ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺻﺮﻑ ﻧﺎﺩﺍﻧﯽ ﺷﺪ ﻭ ﭘﯿﺮﯼُ ﭘﺸﯿﻤﺎﻧﯽ
ﺩﺭﯾﻐﺎ ، ﺭﻭﺯ ﭘﯿﺮﯼ ﺁﻣﯽ ﻫﻮﺷﯿﺎﺭ ﻣﯽ ﮔﺮﺩﺩ
ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺩﺳﺖ ﺑﺮ ﭘﯿﺸﺎﻧﯽ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ ﮔﺮﯾﺴﺘﻦ ﮐﺮﺩ .
ﭼﯿﺰﯼ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﭘﺴﺮ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺨﺖ ...
ﺣﺎﻝ ﻋﺠﯿﺒﯽ ﺩﺍﺷﺖ ، ﺷﺘﺎﺑﺎﻥ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺷﻌﺮ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺭﺍ ﺯﯾﺮ ﻟﺐ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ :
« ﮔﻮﻫﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻣﺰﻥ ﺑﺮ ﺳﻨﮓ ﻫﺮ ﻧﺎﻗﺎﺑﻠﯽ ... »
ﻭ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻣﮑﺎﻥ ﻧﺮﻓﺖ ...
۳.۲k
۲۸ خرداد ۱۳۹۵
دیدگاه ها (۲۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.