.

.
.
هـوا بارانے و من باز
بہ دنبال ڪمے خورشید
نگاهـے ڪہ زتو ماندهـ
هـمان لحظہ زجا خشڪید
تمام زندگے بر من
سیاهـے هـا و غم بارید
ڪہ حتے روزگار هـم هـم
بہ خود آمد بہ خود لرزید
تمام خاطراتے ڪهـ
سڪوتش را بہ من بخشید
چہ میدانست چہ چیزے بود
ڪہ از درد شبان فهـمید
فغانے از سر اجبار
ڪہ حالم از برش ترسید
و طوفانے ڪہ جارے شد
دل از این عاقبت تردید...!!!
.
.
ترانہ از
محمد اڪبرجانی
.
🎀 🎀 🎀