بعضی وقتها...آنقدر خستگی به تنم مینشیند...که کسی...جز تو...نمیتواند آرامم کند...و من برای خودم... تو را تجویز میکنم...صدایت را...احساست را...حضورت را...تو....تنها مسکنی هستی...که از راه دور هم اثر میکنی...!