شبهاتعزاداریدرماهمحرم

#شبهات_عزاداری_در_ماه_محرم

شبهه:
هنگام آب نوشیدن یا حسین نگویید، حسین تشنه آب نبود، تشنه انسانیت بود.

🔍 پاسخ:
به دلائل زیر، یاد کردن از امام حسین علیه السلام هنگام آب خوردن، عین انسانیت است:👇

1️⃣ حدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الرَّزَّازُ الْکُوفِیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنِ الْخَشَّابِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ حَسَّانَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ کَثِیرٍ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّیِّ قَالَ کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) إِذَا اسْتَسْقَی الْمَاءَ فَلَمَّا شَرِبَهُ رَأَیْتُهُ قَدِ اسْتَعْبَرَ وَ اغْرَوْرَقَتْ عَیْنَاهُ بِدُمُوعِهِ ثُمَّ قَالَ لِی یَا دَاوُدُ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) فَمَا مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ الْمَاءَ فَذَکَرَ الْحُسَیْنَ (علیه السلام) وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ حَطَّ عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ کَأَنَّمَا أَعْتَقَ مِائَةَ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حَشَرَهُ اللَّهُ تَعَالَی یَوْمَ الْقِیَامَةِ ثَلِجَ الْفُوءَادِ حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ الْحَضْرَمِیِّ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ مِثْلَهُ
👤 داود رقّی گوید: در محضر مبارک امام صادق علیه السّلام بودم‌. حضرت آب طلبید و چون آب را نوشید به گریه افتاد و دو چشم آن حضرت غرق اشک شد سپس به من فرمود:
ای داود خدا قاتل حسین علیه السّلام را لعنت کند. بنده‌ای نیست که آب نوشیده و حسین علیه السّلام را یاد نموده و کشنده‌اش را لعنت کند، مگر آنکه خداوند منّان صدهزار حسنه برای او منظور می‌کند و صدهزار گناه از او محو کرده و صدهزار درجه مقامش را بالا برده و گویا صدهزار بنده آزاد کرده و روز قیامت حق تعالی او را با قلبی آرام و مطمئن محشور می‌کند.1

2️⃣ عطش امام حسین علیه السلام آنقدر شدید بود که بارها به آن اشاره شده و خود حضرت دستور داده هنگام‌ نوشیدن آب یادش کنیم:
▪ ️قالت سکینة لما قتل الحسین علیه السلام اعتنقته فأغمی علی فسمعته یقول شیعتی ما إن شربتم ری عذب فاذکرونی * أو سمعتم بغریب أو شهید فاندبونی
♦ ️حضرت سکینه سلام الله علیها گوید پدرم ساعات آخر چنین سفارش فرمود: ای شیعیان من، هر وقت آب خوشگوار بنوشید یاد از لب تشنه من نمائید، و هر زمان نام غریب یا شهیدی را شنیدید، بر من ندبه کنید.2

3️⃣ جبرئیل درباره عطش حضرت، به آدم علیه السلام گفت:
ولدک هذا یصاب بمصیبة تصغر عندها المصائب، فقال: یا أخی، و ما هی؟ قال: یقتل عطشانا، غریبا، وحیدا، فریدا، لیس له ناصر و لا معین، و لو تراه یا آدم، وهو یقول: وا عطشاه، وا قلة ناصراه، حتی یحول العطش بینه وبین السماء کالدخان...»
«به این فرزند تو مصیبتی میرسد که همه‌ی مصیبت‌ها نزد آن کوچک می‌باشد. گفت: ای برادر، آن چه مصیبتی است؟ گفت: تشنه، غریب، و تنها کشته می‌شود، یار و معینی ندارد، ای کاش او را می‌دیدی - ای آدم - که می‌گوید: وای از تشنگی، وای از بی‌یاوری، تا اینکه تشنگی میان او و آسمان مانند دود حائل گردد...»3
____________________________________
1.کامل الزیارات باب ۳۲
2.مصباح کفعمی ص۷۴۱
3.بحارالانوار ۴۴/۲۵۴

📚 این‌گونه مطالب و بیش از آن درکتاب «شبهات عزاداری»،از ✍ ️ #حجت_الاسلام_دکتر_عصیری