وا مانده ام که تا به کجا می توان گریخت

وا مانده ام که تا به کجا می توان گریخت
از این همیشه ها که ندارند باورم

حال مرا نپرس که هنجارها مرا
مجبور می کنند بگویم که "بهترم"
دیدگاه ها (۴)

کاش دلها آنقدر پاک بودندکه برای گفتن " دوستت دارم "نیازی به ...

.

یه روزایی هست؛آدم اینقدر حالش خوبهڪه هیچ اتفاقی نمیتونهحاڸ خ...

.

رها🍂 همیشه کسانی هستند که مدام نا امیدمان کنند و خیال کنند ب...

اشکهایم را می‌نويسم خط به خط در دفترم، حال و روز دفترم این ر...

من کسی که دوستش داشتم را رها کردم، اتفاقا آدم ساختن و ادامه ...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط