ماندنی که باشد،

ماندنی که باشد،
نیازی به خواهش و التماس ندارد!
می ایستد؛
چند دقیقه با چشم هایت حرفِ حساب می زند،
سنگ هایش را با نگاهت وا می کَند و
تا ابد خواهد ماند...