آغوش تو که باشد

آغوش تو که باشد،
مهربانی اش را میگویم
زمستان را هم به سُخره می گیرم

بی هیچ ترس و تردیدی
از اینهمه سرمایی
که حتی نفس در سینه میخشکاند!