برای اینکه

بتونی واقعا به کسی نزدیک بشی،
باید بتونی تنها بودن رو درک کنی.
این یه پارادوکس بزرگه که آدم‌هایی که از تنهایی وحشت دارند از روی نیار به بقیه می‌چسبند و رابطه رو خفه می‌کنند.
اما کسی که با تنهایی خودش خوشه، وارد رابطه میشه تا شریک باشه نه نیازمند
و در نهایت همیشه استقلال پیش‌نیاز صمیمیت هست..