ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﺣﻮﺍ ﺷﻮﻡ
ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﻃﻐﯿﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺳﯿﺐ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺷﺎﺧﻪ ﻣﯽ ﭼﯿﻨﻢ
ﻭﻟﯽ ﺗﻘﺪﯾﻢ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﺲ ﻣﺮﺍ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺑﺮﺍﻧﺪ ﺯﺍﻥ ﺑﻬﺸﺖ
ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺳﺪ
ﻭﯾﺮﺍﻥ ِ ﻭﯾﺮﺍﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺩﻟﺒﺮﯼ ﻫﺎ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺁﺩﻡ ﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﻡ
ﺑﯽ ﮔﻤﺎﻥ ﺍﻭﺭﺍ ﺑﻪ ﺯﻭﺭ
ﻫﻤﺪﺳﺖ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﻣﻦ ﮐﻪ ﺣﻮﺍﯾﻢ
ﺑﻪ ﺭﺍﻩ ﻭﺳﻮﺳﻪ ﯾﺎ ﺳﺎﺩﮔﯽ
ﻫﺮﭼﻪ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﺧﻮﯾﺶ
ﺁﺳﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﭼﻮﻥ ﻣﯿﺴﺮ ﺷﺪ ﺑﻪ ﮐﺎﻣﻢ
ﺭﺍﻧﺪﻥ ﺷﯿﻄﺎﻥ ﻭ ﻣﺮﺩ
ﺁﻥ ﺑﻬﺸﺖ ﺗﺎﺯﻩ ﺭﺍ
ﻫﻤﭽﻮﻥ ﮔﻠﺴﺘﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﻫﺮﭼﻪ ﺭﺍ ﺩﯾﺪﻡ ﺍﺯ ﺁﺩﻡ
ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﺧﺎﮎ ﺑﻼ
ﺩﺭ ﺑﻬﺸﺖ ﺩﻟﮑﺸﻢ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺣﮑﻢ ﻣﯿﺮﺍﻧﻢ
ﺍﺯ ﯾﻦ ﭘﺲ ﺑﺮ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﻬﺮ ﻭ ﻭﻓﺎ
ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺭﺍ ﻫﻤﺪﻟﯽ ﺭﺍ
ﺭﺳﻢ ﺍﯾﻨﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺣﺎﻝ ﺍﮔﺮ ﺁﺩﻡ ﺧﯿﺎﻟﺶ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﺩﻡ ﺷﻮﺩ
ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﯾﮏ ﻣﺸﻮﺭﺕ
ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻣﯿﮑﻨﻢ
ﺩﺳﺖ ﺁﺧﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﻬﺸﺖ
ﺍﻣﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﺮﮐﻠﮏ
ﻫﺎﯼ ﺁﺩﻡ ﮔﻮﺵ ﮐﻦ
ﻣﻦ ﺑﺎﺯ ‏( ﻋــﺼــﯿـﺎﻥ ‏) ﻣﯿﮑﻨﻢ ...