استادي ميگفت:

استادي ميگفت:
صبحها که دکمه هاي لباسم را مي بندم
به اين فکر ميکنم
که چه کسي آنها را باز خواهد کرد؟
خودم يا مرده شور؟
دنيا همين قدر غير قابل پيش بيني است
به آنهائى که دوستشان داريد بي بهانه بگوئيد :"دوستت دارم."
بگوئيد: در اين دنياي شلوغ سنجاقشان
کرده ايد به دلتان.
بگوئيد: گاهي فرصت با هم بودنمان کوتاهتر از عمر شکوفه هاست.
بگوئيد: بودن ها را قدر بدانيم، نبودن ها همين نزديكى است...


‏همیشه مے ترسم
ڪسانے روڪه دوست دارم
یه روز از دست بدم؛

اما باید از خودم بپرسم
آیا ڪسے ام هست بترسه
از اینڪه منو یه روز از دست بده...!؟


#صبحتون_پراز_حس_خوش_زندگی