من یک زنم که زخمهای عمیقی

من یک زنم که زخمهای عمیقی
از روزگار برتن دارم
محبتم را به پای سادگی ام میگزارند
دلسوزی ام را احمقانه
تصور میکنند
من یک زنم که نگاهم را
عشقم را
محبتم را
جسم و روحم را برای
یک نفر میخواهم
من هرروز فقط خودش را
بیشتر از دیروز میخواهم
چشمانم را به روی دنیا بسته ام
تا فقط وجود یکنفررادرونم حس کنم
من یک زنم که لبخندم
را هزاران معنا میکنند
من باید همه جوره
حواسم به خودم باشدتا از نگاههای
دیگران در امان باشم
آیا تا بحال از خودت پرسیده ای
من چگونه باید رفتار کنم
تا وجودم باعث آزار یک زن نشود
آری با توام
تو که نشانه ی امنیتی
توکه ارامش وجودی
توکه مدعی شرف و شرافتی
زن و مرد ندارد جان من
قداست
شرافت
نجابت
در انسان خلاصه میشود
پس انسان باشیم در هر جنسیتی که هستیم