کاش یکی بود

کاش یکی‌ بود . . .

که توی کوچه‌ها داد میزد :

خاطره خشکیه . . .

خاطره خشکیه . . .

آنوقت همه ی خاطراتم را . . .

همان هایی که . . .

ارزش گرفتن دمپاییِ پاره هم ندارند را . . .

میریختم تو کیسه . . .

و میدادم به او . . .

و میرفت ردِ کارش . . .

همان خاطراتی که عوض کردنشان . . .

با نیم سیر نمک هم غنیمت است . . .

نمکی که بتوانم هر روز . . .

رویِ زخمهایم قلبم بریزم . . .

تا دردشان را از دست ندهند . . .

زخمهایی که نبایند فراموش شوند . . .

همان زخم هایی که خاطراتم به جانم گذاشتند . . .