✍🏽کاش به جای “دلم” گلویم “تنگ” میشد
✍🏽کاش به جای “دلم” گلویم “تنگ” میشد
هوا نمی ریسید و خلاص
✍🏽ریشه ام دریاست
به دنیا که آمدم آب از سرم گذشته بود
هیچ طوفانی به خفگی ام نمی انجامد
غرق نخواهم شد مگر در خودم
✍🏽هر ذره از وجودم شعر می شود
بی تاب خواستن تو
انتظار و شوق وصال تو
آری می خواهم شاعر شوم
می خواهم هر مصرعم آینه ای باشد صاف
در انعکاس مهربانی تو
و به باغ احساس
و حرف های دلم هر یک دفتر شعری باشد
که در آن
غزل، غزل تو را بسرایم
مهربانم.
✍🏽دلتنگ که می شوی دیگر انتظار معنا ندارد
یک نگاه کمی نامهربان
یک واژه ی کمی دور از انتظار
یک لحظه فاصله
میشکند دیوار فولادی بغضت را
هوا نمی ریسید و خلاص
✍🏽ریشه ام دریاست
به دنیا که آمدم آب از سرم گذشته بود
هیچ طوفانی به خفگی ام نمی انجامد
غرق نخواهم شد مگر در خودم
✍🏽هر ذره از وجودم شعر می شود
بی تاب خواستن تو
انتظار و شوق وصال تو
آری می خواهم شاعر شوم
می خواهم هر مصرعم آینه ای باشد صاف
در انعکاس مهربانی تو
و به باغ احساس
و حرف های دلم هر یک دفتر شعری باشد
که در آن
غزل، غزل تو را بسرایم
مهربانم.
✍🏽دلتنگ که می شوی دیگر انتظار معنا ندارد
یک نگاه کمی نامهربان
یک واژه ی کمی دور از انتظار
یک لحظه فاصله
میشکند دیوار فولادی بغضت را
۱۰.۲k
۱۲ تیر ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۲)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.