چرا برای حجاب باید قانون داشته باشیم

✍ برخی از ابتدای اجرای طرح‌های برخورد با بی‌عفتی و ولنگاری در جامعه، به بهانه ناکارآمدی و اشتباه بودن این طرح، فضای متدینین و بعضا دلسوزان عرصه حجاب و عفاف را متشنج و باعث ایجاد شبهاتی شدند که در این راستا ذکر چند نکته لازم میباشد.

1⃣ اولا که پیش از هر چیزی فراموش نکنیم تمامی برخورد عملی صورت گرفته با جریان بی‌حیایی فقط بر سر اجرای پوشش قانونیست؛ نه حجاب شرعی چرا که اگر حجاب شرعی ملاک باشد بسیاری از پوشش‌ها اعم از لباسها مانتوها و شلوارها و ‌... تا آرایش‌هایی که الان در جامعه متاسفانه به صورت کاملا عادی و عرفی درآمده‌ است، باید ممنوع میشد؛ بلکه بحث تماما بر سر رعایت پوششی است که همچنان خلاف عرف و ناهنجار است که همان کشف حجاب میباشد.

2⃣ ثانیا چیزی که از همه مهم‌تر است این مسئله‌ است که حفظ حجاب علاوه بر ضرورت فردی_شرعی یک إلزام اجتماعی_ شرعی و به تعبیر مقام معظم رهبری مخالفت با آن حرام سیاسی میباشد. با این اوصاف حجاب به عنوان پدیده‌ای که سلامت اجتماعی جامعه ای را موصون نگاه میدارد، قابلیت یک قانون شدن را دارد؛ مانند سایر قوانین دیگری که برای امنیتِ فرهنگی جامعه وضع شده و با متخلفینش برخورد میشود.

3⃣ ثالثا این مخالفت‌ها، ناشی از ضعف شناختی مخالفین این دست از برنامه‌ها میباشد؛ چراکه حتی اگر این مجموعه برخوردها با متخلفین حجاب را ذیل عنوان امر به معروف و نهی از منکر ندانیم. و به الزامی و اجباری بودنش تحت هر عنوانی تن ندهیم ناچاریم در مقابل هجمه‌های بی‌امان دشمن که فضای جامعه را بیش از پیش مسموم کرده عملا سکوت کرده و در عادی سازی این پروژه عفاف زدایانه با دشمن قسم خورده خود همراه شویم تا پس از طی زمانی در جامعه اسلامی، خبری از حجاب که از لاینفکات اسلام و مسلمین است نباشد.