قدیما توی خونه ها ؛ نور بود، عشق بود ، رنگ بود ، زندگی بو

قدیما توی خونه ها ؛ نور بود، عشق بود ، رنگ بود ، زندگی بود
بینِ آدمها صفا و صمیمیت بود ، بالاترین حدِ رفاقت و معرفت بود ...
همون قدیمها که نسلِ من ندید و نزیست اما زیاد خوند و فهمید و حس کرد توی قصه ها و کتابها و پای حرفِ بزرگترها ، پا به پای آلبومِ عکسها و دفترچه ی نوشته ها و خاطراتِ اهالیِ قدیم...
من نمی گم اون موقع ها همه چیز گل و بلبل بود ؛ قطعاً سختی هایی هم بود ، فقر بود ، گرونی بود ، بیماری بود ، کمبودِ امکانات و هزار مشکلِ دیگه هم بود اما...
نور بود ، رنگ بود ، عشق بود ، صفا و صمیمیت و معرفت بود، زندگی
بود