خفه شو عقل که از هرچه نصیحت سیرم

خفه شو عقل، که از هرچه نصیحت سیرم
هی نگو او که فلان است نده تدبیرم

لعنتی، یک نفرم، قدرت من کافی نیست
تک و تنها وسط لشکر مویش گیرم

جان من ،حرف نزن میشنود آهسته
خم به ابروش نیارد نزند شمشیرم

من اگر فرشچیان هم بشوم در وصفش
باز مغلوب به نقاشی این تصویرم

قامتش سرو لبش لاله دو چشمش دریا
نفسم اوست تنم اوست نکن زنجیرم