نامش حسن بود لقبش هم مجتبی کسی نمی شناسدش همه فقط ادعای

نامش حسن بود لقبش هم مجتبی .کسی نمی شناسدش همه فقط ادعای شناخت او را دارند.
مجتبی یعنی برگزیده لقب خوبی برایش گذاشته بودند چرا که برگزیده خدا بود. موهبت معجزه که به همه داده نمی شود برگزیدگان خدا این موهبت را دارا هستند.
مگر تبدیل نخلی خشکیده به درخت پر بار آنهم در کسری از ثانیه برای همه قابل انجام است؟
مگر هر کسی می تواند چگونه به پیش خدا رفتنش و توسط چی کسی به شهادت رسیدنش را پیش بینی کند؟
به او می گویند کریم اهل بیت به راستی که بخشنده بود
مگر چند نفر در دنیا مانند او 3 بار اموالشان را در راه خدا تقسیم می کنند حال آنکه دیگر یک لقمه نان و پنیر نیز به یکدیگر نمی دهیم.
مگر چند نفر می توانند غذایشان را با سگی تقسیم کنند حال آنکه مردم دیگر به انسان های دیگر نیز توجه نمی کنند.
چند نفر در عوض گرفتن شاخه ای گل از کنیز او را آزاد میکنند حال آنکه دیگر این را از وظایف او می شمارند.
می گویند مظلوم بود حقیقت محض است. مگر از او تنهاترهم هست مگر یکی از معانی مظلومیت کشته شدن توسط همسرت نیست؟
به اجبار با معاویه صلح کرد.صلحی که درباره اش می گوید اگر یارانی به اندازه انگشتان دست داشت هرگز صورت نمی پذیرفت با اینکه دیگر بی توجه به یاران بسیار با گرگان صلح میکنند.
عده ای برای دادن شعار. عده ای برای کسب غنائم عده ای از بازماندگان صفین برای کشتن معاویه عده ای برای تسویه حساب های شخصی تعداد انگشت شماری شیعه همه با هم شدند سپاه امام.
استاد ادب و اخلاق بود. برای ناراحت نکردن پیرمردی بخاطراشکال در وضویش اندیشه ها به ذهنش می رسید حال آنکه تنها برای یک اشتباه بسی کوچک آبروی یکدیگر را به تاراج می بریم.
جالب است نه!
ادعای شیعه بودن می کنیم و برعکس امامان برخورد می کنیم.می گوییم امام حسن دوستت داریم اما ذره ای نمی شناسیمش.در زندگیمان به کوچکترین مشکلی برخورد کنیم از آنها کمک میخواهیم اما هیچوقت به گفته هایشان گوش نمی کنیم.
به امید روزی که فقط اسمی شیعه نباشیم بلکه تمام و کمال شیعه باشیم.