ﮐﻔﺸﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻣﯿﭙﻮﺷﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻗﺪﻡ ﻣﯿﺰﻧﻢ

ﮐﻔﺸﻬﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻣﯿﭙﻮﺷﻢ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻗﺪﻡ ﻣﯿﺰﻧﻢ
ﻣﻦ ﺯﻧﺪﻩ ﺍﻡ ﻭ ﺯﻧﺪﮔﯽ
ﺍﺭﺯﺵ ﺭﻓﺘﻦ ﺩﺍﺭﺩ
ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﻣﯽ ﺭﻭﻡ ﺗﺎ ﺻﺪﺍﯼ ﭘﺎﺷﻨﻪ ﻫﺎﯾﻢ
ﮔﻮﺵ ﻧﺎﺍﻣﯿﺪﯼ ﺭﺍ ﮐﺮ ﮐﻨﺪ
ﺧﻮﺏ ﻣﯿﺪﺍﻧﻢ ﮐﻪ ﮔﺎﻩ ﮐﻔﺸﻬﺎ
ﭘﺎﻫﺎﯾﻢ ﺭﺍ ﻣﯿﺰﻧﺪ، ﻣﯿﻔﺸﺮﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﯿﺎﻭﺭﺩ
ﺍﻣﺎﻣﻦ ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺭﻓﺖ
ﺯﯾﺮﺍ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺭﺯﺵ ﻟﻨﮓ ﻟﻨﮕﺎﻥ ﺭﻓﺘﻦ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺩﺍﺭﺩ
ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﻧﯿﺴﺖ
ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺁﯾﻨﺪﻩ ﯾﮑﺴﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻧﻪ ﻣﺎﻧﺪﻥ ﺍﺳﺖ ﻧﻪ ﺭﺳﯿﺪﻥ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺳﺎﺩﮔﯽ ﺭﻓﺘﻦ ﺍﺳﺖ
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺭﺍﺣﺘﯽ
ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭼﻘﺪﺭ ﺁﺳﺎﻥ ﺍﺳﺖ
ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻟﺬﺕ ﺑﺒﺮﯼ
ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﺵ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩﻧﯽ ﺍﺳﺖ …
ﺍﮔﺮ ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻧﺞ ﺑﺒﺮﯼ
ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰﺵ ﺭﻧﺞ ﺑﺮﺩﻧﯽ ﺍﺳﺖ …
ﮐﻠﯿﺪ ﻟﺬﺕ ﻭ ﺭﻧﺞ ﺩﺳﺖ ﺗﻮﺳﺕ
ﺩﻟﺘﻮﻥ ﺁﺭﻭﻡ