نشسته ام به تماشای رویاهای شیرینی که بر باد می روندچ

نشسته ام به تماشای رویاهای شیرینی که بر باد می روند.....چه احساس تلخی ست وقتی در سکوت، مرگ همیشگی رسیدن های شیرین را باور می کنی و در میان شلوغی آدمها، تنهای تنهای تنها می نشینی و از خود می پرسی : دنیا همین بود؟؟!!!! بااااشه...این دنیا باید یه جا نشون بده دنیاست.....



مجله مانا
(هیرش)