ديدهاى نيست نَبينَد رُخِ زيباى تو را
ديدهاى نيست نَبينَد رُخِ زيباى تو را
نيست گوشى كه هَمىنَشنَوَد آواى تو را
هيچ دستى نَشَوَد جز بَرِ خوانِ تو دراز کس نَجويَد به جهان جز اثرِ پاى تو را
رهروِ عشقم و از خِرقه و مَسنَد بيزار به دو عالم ندهم روى دل‌آرای تو را
قامتِ سرو قَدان را به پَشيزى نَخَرَد آنكه در خواب ببيند قدِ رَعناى تو را
به كجا روى نمايد كه تو اش قبله نهاى؟
آنكه جويد به حرم، منزل و مأوای تو را
همه جـا منزلِ عشق است؛ كه يارم همه جاست
كور دل آنكه نيابد به جهـــان، جاى تو را
با كه گويم؟ كه نديده‌ست و نبيند به جهان
جز خَمِ ابرو و جز زُلفِ چَليپاى تو را
دَكِه‌ی علم و خِرَد بَست، درِ عشق گشود
آنكه مىداشت به سر علّتِ سُوداى تو را
بشكنم اين قلم و پاره كنم اين دفتر
نتوان شرح كنم جلوه‌ی والاى تو را
#امام_خمینی #شعر #غزل #عارفانه #عکس_نوشته
نيست گوشى كه هَمىنَشنَوَد آواى تو را
هيچ دستى نَشَوَد جز بَرِ خوانِ تو دراز کس نَجويَد به جهان جز اثرِ پاى تو را
رهروِ عشقم و از خِرقه و مَسنَد بيزار به دو عالم ندهم روى دل‌آرای تو را
قامتِ سرو قَدان را به پَشيزى نَخَرَد آنكه در خواب ببيند قدِ رَعناى تو را
به كجا روى نمايد كه تو اش قبله نهاى؟
آنكه جويد به حرم، منزل و مأوای تو را
همه جـا منزلِ عشق است؛ كه يارم همه جاست
كور دل آنكه نيابد به جهـــان، جاى تو را
با كه گويم؟ كه نديده‌ست و نبيند به جهان
جز خَمِ ابرو و جز زُلفِ چَليپاى تو را
دَكِه‌ی علم و خِرَد بَست، درِ عشق گشود
آنكه مىداشت به سر علّتِ سُوداى تو را
بشكنم اين قلم و پاره كنم اين دفتر
نتوان شرح كنم جلوه‌ی والاى تو را
#امام_خمینی #شعر #غزل #عارفانه #عکس_نوشته
۳۵۲
۱۹ اردیبهشت ۱۴۰۰
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.