داشتم داستان کنتس الیزابت باتوری را میخواندم

داشتم داستان "کُنتس الیزابت باتوری" را میخواندم ،
ملکه ای بی رحم و خونخوار ، که وقتی متوجه شد خونِ دخترانِ جوان ، حالش را بهتر می کند ، شروع کرد به کشتن دوشیزگانِ معصوم و بی گناه ...
از خونشان می نوشید و در خون گرمشان خودش را می شست ...
و هر روز جوان تر می شد !
صدها نفر قربانی می شدند تا حالِ کنتسِ خون آشام ، خوب باشد ...
جالب تر این که اطرافیانش هم ، در این فاجعه ی کثیف و وحشیانه ، همدستانش بودند ...
قصه ی تلخی بود ولی من تعجب نمی کردم ، انگار برایم حکایتِ غریبی نبود !
داشتم فکر می کردم هنوز هم هستند ضحاکانی که بویی از انسانیت و وجدان نبرده اند ،
ظالمانی که خونِ انسان هایِ مظلوم را توی شیشه می ریزند ، می نوشند و حالشان بهتر می شود ،
کنتس هایِ دیوانه وخونخواری که نفوذ دارند و محکوم کردنشان ، کار ساده ای نیست !!!
نه صدها نفر ، نه هزاران نفر ، که میلیون ها نفر را قربانیِ تفریحات و روزمرگی هایشان می کنند ...
کنتس هایِ خودخواه و سنگدل ، در حالِ تکثیرند ،
و این داستانِ تلخ و زجرآور ، همچنان ادامه دارد ...