یه خونه که اندازه ی دستامونه

یه خونه که اندازه ی دستامونه

که گوشه کنارش پر از حرفامونه

یه خونه که حالا دیگه اونجا نیستی

تو دیگه لب پنجرش وای نمیستی


…

آی نسیــــــم آهــــــــــــــای نسیم

نگو که دیگه بهم نمیرسیم

همخونه ، غم خونمو گرفت ، هم شونه

غم شونمو گرفت ، غم اومد نشونه مو گرفت

♫♫♫

یه خونه که قد یه دنیا برامون

پر از خاطراته پر از ماجرامون

یه خونه که ما توش تولد که نیستی

دوباره بگیریم چه حیف شد که نیستی