قسم به لحظه ای که میگذرد و امتحان از رگ گردن به ادمی نزدی

قسم به لحظه ای که میگذرد و امتحان از رگ گردن به ادمی نزدیک میشود...
و من هیشیییییی نخوندم


درسته ماجرای دانشگاهم داره میشه عین ماجرای کنکورم
ولی خب دوس ندارم این بی سر انجامی ها رو
دقیقا اینطوریه که
از یه فلاکتی موقتا نجات پیدامیکنی اما باید مطمین باشی ک بعدی تو راهه...


خسته شدم از این تموم نشدنا
دعا کنید پیدا بشه راه برا هر کور دلی مثه من....


پ.ن لحنم چرا انقد برا خودم غریبس!!
برا شمام؟!
پ.ن هی بخواهیم و رسیدن نتوانیم که چه!؟

پ.ن عکس منو یاد روزای خوب میندازه
یاد انار بودنام...