دشت هایی چه فراخ

دشت‌هایی چه فراخ
کوه‌هایی چه بلند
در گلستانه چه بوی علفی می‌آمد
من در این آبادی
پیِ چیزی می‌گشتم؛
پیِ خوابی شاید
پیِ نوری،
ریگی،
لبخندی...
. #سهراب_سپهری