دشتهایی چه فراخ

دشت‌هایی چه فراخ
کوه‌هایی چه بلند
در گلستانه چه بوی علفی می‌آمد
من در این آبادی
پیِ چیزی می‌گشتم؛
پیِ خوابی شاید
پیِ نوری،
ریگی،
لبخندی...
. #سهراب_سپهری
دیدگاه ها (۳۲)

شاید تمام خوشبختی دنیا♥️ برای یه عکاس همین باشه که همه ی دلخ...

من خسته تر از آنی بودم که بدی ها را با بدی جواب بدهم و "هوی"...

ما که از هر چیز ترسیدیم سرمان آمد...بیا تمرین کنیم کمی از "...

.ای کاشآن نام را دوباره پیدا کنمای کاشآن کوچه را دوباره ببین...

⁨ لاله‌زار همون گوشه‌ی بهشتیه که از دل کوه جوشیده🍃😍📍 منطقه گ...

𝗦𝘁𝗮𝗿 𝗹𝗶𝗴𝗵𝘁....اد استآر لآیت صحبت میکنهٔ: انیو لونا هستم اد ا...

چپتر ۷ _ آغاز یک رویاسال های دانشگاه مثل یک فیلم سریع از مقا...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط