من

من؛ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﺧﺘﻪ ﺍﻡ!!...
ﮔﺎﻫـــــﯽ ﺑﺎ ﮐﺴﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺍم!!..
ﮔﺎﻫــــــــﯽ ﮔﺮﯾﻪ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻡ!!...
ﮔﺎﻫــــــــــﯽ ﺑﺨﺸﯿﺪﻩ ﺍﻡ!!...
ﮔﺎﻫـــــــــــﯽ ﻓﺮﯾﺐ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﻡ!!...
ﮔﺎﻫـــــــــــــﯽ ﺍﻓﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ و زمین خورده ام !!...
ﮔﺎﻫـــــــــــــــﯽ ﺩﺭ ﺗﻨـــــــﻬﺎﯾﯽ ﻣُﺮﺩﻩ ﺍﻡ !!...
ﺍﻣﺎ؛... ﺣﺎﻝ ﺯﻣﺎﻧﺶ ﺭﺳـــــﯿﺪﻩ ﮐﻪ ﺑﮕـــــﻮﯾﻢ:« ﻣﻦ ﺍﺯ ﺗﻤــــــــﺎﻡ ﺍﯾﻨﻬﺎ؛ ﺩﺭﺱ " ﺁﻣﻮﺧــــــﺘﻪ ﺍﻡ »:
- آمــوخته ام که؛ هربار که دستانم یخ کرد، دستان کسی را نگیرم! جیب هایم مطمئن ترند...
- آمــوخته ام که؛ کسی که رفت، بگذارم برود! چون هوای سرد بهانه است...هوای دیگری درسر دارد...
- آمــوخته ام که؛ دل بستن به "کلاغی که دل" دارد، بهتر است از "طاوسی که زیبایی" دارد...
- آمــوخته ام که؛ "هیچ چیز از هیچ کس بعید نیست"...
- آمــوخته ام که؛ "برای دوستت دارم بعضی ها؛ مرسی هم زیاد است"...
- آمــوخته ام که؛ وفاداری آدمها را "زمان" اثبات می کند، نه "زبان"...
- آمــوخته ام که؛ "تنها" بودن بهتر از بودنِ با "تن هایی"ست که روحشان بادیگریست...
ﺍﮐﻨﻮﻥ ﺧﻮﺷﺤــــﺎﻟﻢ ﮐﻪ ﺧﻮﺩﻡ ﻫﺴﺘﻢ !!...ﺷﺎﯾﺪ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﺎﺷﻢ! اما... ”” ﺻﺎﺩﻗﻢ ““
( ﻣـــــﻦ ﺧﻮﺩﻡ ﻫﺴﺘﻢ! و این برایم کافیست )