دوست خوبم

دوست خوبم

قبر تنگ و تاریڪ خانه همیشگی توست...

مخصوص خودت،فقط برای تو...
پنجره ندارد...
درش هم با ورود تو تا قیامت بسته می شود...

اجازه نداری غیر از چند متر پارچه چیز دیگری با خودت آنجا ببری...

وقتی‌آنجا نقل مڪان ڪنی ڪسی به دیدنت نمی‌آید...

ڪسی برایت ایمیل نمی‌فرستد
گروه های اجتماعی از لیستشان حذفت می‌ڪنند...

مطالبت لایڪ نمی‌خورد...
تنهایڪ چیز به دردت می‌خورد...
نمازهایت....
صدقاتت....
و اعمال نیڪت....

حال با خودت فڪر ڪن!
برای رفتن آماده هـسـتی؟