شهدای چاه شرف

وصيت نامه شهید محمود علیزاده
بسم الله الرحمن الرحیم



" مِن المومنين رجال صَدَقوا ما عاهَدوالله عليه فَمِنهُم من قَضی نَحبَه ومِنهم من يَنتَظِر وما بَدِّلوا تَبديلا."

وصیتنامه ام را با نام خداوند شروع میکنم:

به نام خداوند بخشنده مهربان

هر کجا باشید اگر در کاخهای بسیار محکم مرگ شما را فرا میخواند واز مرگ با هیچ چاره ای رهائی نیست.

با درود فراوان به رهبر کبیر انقلاب، امام امت و پیر جماران خمینی بت شکن که آنچنان قهرمانانه از کشور اسلامی ما ایران دفاع میکند.

شاد باش ای پدر عزیز که دستهای پینه بسته ات را از دور میبوسم. مرا ببخش، شما در حق من محبتهای زیادی کرداید. پدر برای من گریه مکن و به مادرم دلداری بده، من نیز از خدا میخواهم که شما را یاری کند تا آنچه دارید در راه اسلام جان فشانی کنید وبه من توان بدهید که بتوانم تا آخرین قطره خونم در راه اسلام جانفشانی کنم. به دشمنان اسلام بگوئید: شمایی که برای رسیدن به اهدافتان از هر دروغ و افترائی رویگردان نیستید، رویتان سیاه باد. مادر برای من ناراحت مباش، پدر و برادرانم شما نیزهمچنین ناراحت نباشید و افتخار کنید که چنین فرزندانی در راه خدا هدیه داده اید.

باری پدر جان اگر شهید شدم مرا در کنار قبر برادر شهیدم محمد علیزاده بخاک بسپارید و برای من اشکی نریزید و اگر میخواهید اشکی بریزید ، برای حسین و عباسها و علی اکبرها اشک بریزید وشما ای برادرانم وصیت من به شما این است كه بی حجابها را سر قبر من راه ندهید. وپدر جان کسی که در راه خدا کشته شود بهترین راه را انتخاب می کند و خدا کسانی را میبرد که دوستشان دارد.

و شما ای دوستانم شبهای چهارشنبه دعای توسل بر سر قبرم برگزار کنید.

گل گم گشته ات خواهر منم من میان کشته ها خواهر منم من

خدایا رهبر ما را نگهدار امید کشور ما را نگهدار

به مظلومان در خون آرمیده امام و سرور ما را نگهدار

خداوندا در این شام غریبان به یارب یارب شب زنده داران

بسوز سینه پیر جماران دلم خون در هوای کربلا شد