شعر

صحبت از صبح شود رویِ تو آید نظرم
در خیالاتِ خودم جلوه‌ی ماهت نگرم
‌
قلم عاجز شده از رسمِ رخِ زیبایت
محوِ این عشقم و از عشقِ دو عالم بِدَرم ‌