مرا با افارم دوست بدار

مرا با افكارم دوست بدار.
با جمعيت سلول هاي داخل جمجمه ام.
با چشمي  كه تشنه ي حرف زدن است دوستم بدار.
از چين هاي احتمالي پوستم صرف نظر نكن.
تمام جزئياتم را دوست بدار
طوري متوجه حضورم باش كه خودم هستم.
مرا بگير از خودم.
من باش و بگذار حرفهاي من از دهان تو شنيده شود.
هنرم با دست هاي تو زاده شود.
بگذار از گوش هاي تو نبض آسمان را بشنوم.
با من بياميز و تا لَختي از شب،
با من پلك روي پلك بگذار…

| ☾