امامقلی امامی تنبور نواز برجسته لک کوهدشتی ۲
امامقلی امامی تنبور نواز برجسته لک کوهدشتی_۲
با این امید که شما چون من فرصت ها را بیهوده حرام نکنید !
دنیائی که تنها اوای سوخته تنبور او نشانه اش بود و حرکت پنجه پیرو تکیده اش با انسان از روح ؛ از زمان و از کهنگی سخن می گفت ؛ خود او می گفت : انزمان که تنها هستم ؛ غم دل تنهایم را در تنبور می ریزم و شعر میخوانم .
غم صبحانه من
غم شام من
غم توشه راه من
غم اطراقگاه و منزلگاه شبانه من است
چشمم به منزلگاه خوبان و گور های انان افتاده
منزلگاه خالی از یاران بود ؛ یاران دیرینه رفته بودند
اینک با پیراهن چاک چاک و یقه دریده
همراه با شیون از جمع یاران تنها و درمانده ام
به خاکستری میمانم که؛
نسیم به هر طرف که بخواهد مرا با خود خواهد برد .
امام قلی خود را اهل حق می دانست هم از این رو قلندر وار و وارسته ازدنیا گسسته با سخنانی که خود انها را « کلام » می نامید ؛نوعی پیش بینی عارفانه را زمزمه می کرد .
دختران با کره بی حیا می شوند
و با زبان خود شوهر طلب می کنند
پدر از فرزند بیزار شده
زن و شوهر حلال و همراز هم ؛ بیزار میگردند .
دروغ گوئی شایع می شود ؛ وراستی نا پدید می گردد .
راستگویان ؛ مانند سنگ گورها ی کهنه ؛ وجودشان کباب می شود .
تکیه کردن به نیش گزنده مار ؛ بهتر است از اینکه ناموس خود را به دست دشمن دهی
امامقلی نواهای گونا گونی را با تنبور می نواخت . خو د او انهارا « مقام » می نامید .
#کوردیش_فایل
#کورد_کوردستان_فرهنگ_تمدن_اصالت
با این امید که شما چون من فرصت ها را بیهوده حرام نکنید !
دنیائی که تنها اوای سوخته تنبور او نشانه اش بود و حرکت پنجه پیرو تکیده اش با انسان از روح ؛ از زمان و از کهنگی سخن می گفت ؛ خود او می گفت : انزمان که تنها هستم ؛ غم دل تنهایم را در تنبور می ریزم و شعر میخوانم .
غم صبحانه من
غم شام من
غم توشه راه من
غم اطراقگاه و منزلگاه شبانه من است
چشمم به منزلگاه خوبان و گور های انان افتاده
منزلگاه خالی از یاران بود ؛ یاران دیرینه رفته بودند
اینک با پیراهن چاک چاک و یقه دریده
همراه با شیون از جمع یاران تنها و درمانده ام
به خاکستری میمانم که؛
نسیم به هر طرف که بخواهد مرا با خود خواهد برد .
امام قلی خود را اهل حق می دانست هم از این رو قلندر وار و وارسته ازدنیا گسسته با سخنانی که خود انها را « کلام » می نامید ؛نوعی پیش بینی عارفانه را زمزمه می کرد .
دختران با کره بی حیا می شوند
و با زبان خود شوهر طلب می کنند
پدر از فرزند بیزار شده
زن و شوهر حلال و همراز هم ؛ بیزار میگردند .
دروغ گوئی شایع می شود ؛ وراستی نا پدید می گردد .
راستگویان ؛ مانند سنگ گورها ی کهنه ؛ وجودشان کباب می شود .
تکیه کردن به نیش گزنده مار ؛ بهتر است از اینکه ناموس خود را به دست دشمن دهی
امامقلی نواهای گونا گونی را با تنبور می نواخت . خو د او انهارا « مقام » می نامید .
#کوردیش_فایل
#کورد_کوردستان_فرهنگ_تمدن_اصالت
۷۱۲
۲۸ دی ۱۳۹۶
دیدگاه ها (۱)
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.