کوتاه مینویسم از کسی که تمام جان من است

کوتاه مینویسم از کسی که تمام جان من است
مادری دارم آرام
بی پروا از سکوت آب ها
مادری دارم با نگاهی از جنس بهار
نه... نو تر از هر نو بهار
با کلامی به گرمی آفتاب و لحنی همچون نم نم باران
مادری با دستان زیبا به لطافت گلبرگ های شنبم زده
با دلی به بزرگیی آسمان و پاکی ابرها
کسی که در مرداب های زندگی از ما دریاچه ای ساخت
مادری دارم از جنس گل نیلوفر
بی همتا
در تمام هستی...

#شیما_مستوری
دیدگاه ها (۳)

دوست ترت دارم از هر چه دوستای تو به من، از خود من، خویش تر د...

امشب... آرام بیا به خواب شمعدانی ها لااقل شعرهای جدیدم را گو...

من فقط وصف تو را گفتم و ماندم که چرا اهل این کوچه به من تهمت...

تو آن شعری که من جایی نمی خوانم که میترسم به جانت چشم زخم آی...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط