چه آسوده میروند آنان که عاشقانه دوستشان داریم

چه آسوده میروند آنان که عاشقانه دوستشان داریم
اما چه سخت میرود یادشان از خاطرمان........
چه آسوده میسوزانند تمام وجودمان را با کلمات
کلماتی که انتظار شنیدنشان را از هر کسی داریم به جز آنان.....
آنان میروند و ما میمانیم با یک دنیا خاطره و حسرت که کاش قبل از دوست داشتن هرکس میشد ابتدا او را کامل شناخت و سپس اورا دوست داشت...
تا رفتنی نباشد...
تا حسرتی نباشد...
تا آتشی نباشد...
و....
تا ای کاشی نباشد....
Reyhan