تفسیر قرآن
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره ملک
آیه 9 و 10 و 11
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
قٰالُوا بَلىٰ قَدْ جٰاءَنٰا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنٰا وَ قُلْنٰا مٰا نَزَّلَ اللّٰهُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلاّٰ فِي ضَلاٰلٍ كَبِيرٍ (٩)
مى گويند: چرا، بيم دهنده آمد، ولى او را انكار كرديم و گفتيم: خدا هيچ چيز نازل نكرده است؛ شما بيم دهندگان جز در گمراهى بزرگى نيستيد؛
وَ قٰالُوا لَوْ كُنّٰا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مٰا كُنّٰا فِي أَصْحٰابِ السَّعِيرِ (١٠)
و مى گويند: اگر ما [دعوت سعادت بخش آنان را] شنيده بوديم، يا [در حقايقى كه براى ما آوردند] تعقّل كرده بوديم، در ميان [آتش] اهل آتش سوزان نبوديم
فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقاً لِأَصْحٰابِ السَّعِيرِ (١١)
پس به گناه خود اعتراف مى كنند و مرگ و دورى از رحمت بر اهل آتش سوزان باد
نکته ها:
در اين سه آيه، به سه اعتراف كافران در قيامت اشاره شده است:
الف) اعتراف به آمدن انبيا و تكذيب آنان. «بلى قد جاءنا نذير فكذّبنا»
ب) اعتراف به عدم تعقل و استماع سخن حق. «لو كنّا نسمع او نعقل»
ج) اعتراف به ارتكاب گناه. «فاعترفوا بذنبهم»
در آيه 26 سوره فصّلت مى خوانيم كه مخالفان مى گفتند: «لا تسمعوا لهذا القرآن» به اين قرآن گوش فراندهيد ولى در آن روز خواهند گفت: اى كاش گوش مى داديم! «لو كنّا نسمع»
پیامها :
- خداوند كه هدفش تكامل معنوى انسان است، بايد رهبر آسمانى بفرستد وگرنه اين هدف عملى نمى شود. «قالوا بلى قد جاءنا نذير»
- نتيجه انكار عمدى و آگاهانه دين دوزخ است. «القوا فيها... جاءنا نذير فكذّبنا»
- خلافكار كار خود را توجيه مى كند. (كافران براى توجيه تكذيب خود مى گفتند: اصلاً خدا چيزى نازل نكرده است.) «فكذّبنا وقلنا ما نزّل اللّه من شى ء»
- ريشه تكذيب، عدم تعقّل است. «كذّبنا... لو كنّا نسمع او نعقل» (تعاليم اسلام مطابق با عقل است، اگر تعقل مى كرديم مؤمن مى شديم.)
- عقل واقعى آن است كه انسان حق را بشنود، بپذيرد و پيروى كند تا از قهر الهى خود را نجات دهد. «لو كنّا نسمع او نعقل ما كُنّا فى اصحاب السّعير»
- روحيه لجاجت به جايى مى رسد كه گمراهان، به پيامبران الهى نسبت گمراهى مى دهند، آنهم گمراهى بزرگ! «ان انتم الاّ فى ضلال كبير»
- اعتراف به گناه در دنيا ممكن است سبب عفو شود، ولى در آخرت هرگز. «فاعترفوا بذنبهم... اصحاب السّعير»
- كفّار در قيامت هم شكنجه جسمى مى شوند: «اصحاب السعير»، هم شكنجه روحى. «سُحقاً»
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
هر روز آیاتی از قرآن کریم را با تأمل و دقت مطالعه کنیم.
فَاقْرَؤُوا مَا تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ
ترجمه و تفسیر آیه به آيه سوره ملک
آیه 9 و 10 و 11
أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّیطَانِ الرَّجِیمِ
قٰالُوا بَلىٰ قَدْ جٰاءَنٰا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنٰا وَ قُلْنٰا مٰا نَزَّلَ اللّٰهُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلاّٰ فِي ضَلاٰلٍ كَبِيرٍ (٩)
مى گويند: چرا، بيم دهنده آمد، ولى او را انكار كرديم و گفتيم: خدا هيچ چيز نازل نكرده است؛ شما بيم دهندگان جز در گمراهى بزرگى نيستيد؛
وَ قٰالُوا لَوْ كُنّٰا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مٰا كُنّٰا فِي أَصْحٰابِ السَّعِيرِ (١٠)
و مى گويند: اگر ما [دعوت سعادت بخش آنان را] شنيده بوديم، يا [در حقايقى كه براى ما آوردند] تعقّل كرده بوديم، در ميان [آتش] اهل آتش سوزان نبوديم
فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقاً لِأَصْحٰابِ السَّعِيرِ (١١)
پس به گناه خود اعتراف مى كنند و مرگ و دورى از رحمت بر اهل آتش سوزان باد
نکته ها:
در اين سه آيه، به سه اعتراف كافران در قيامت اشاره شده است:
الف) اعتراف به آمدن انبيا و تكذيب آنان. «بلى قد جاءنا نذير فكذّبنا»
ب) اعتراف به عدم تعقل و استماع سخن حق. «لو كنّا نسمع او نعقل»
ج) اعتراف به ارتكاب گناه. «فاعترفوا بذنبهم»
در آيه 26 سوره فصّلت مى خوانيم كه مخالفان مى گفتند: «لا تسمعوا لهذا القرآن» به اين قرآن گوش فراندهيد ولى در آن روز خواهند گفت: اى كاش گوش مى داديم! «لو كنّا نسمع»
پیامها :
- خداوند كه هدفش تكامل معنوى انسان است، بايد رهبر آسمانى بفرستد وگرنه اين هدف عملى نمى شود. «قالوا بلى قد جاءنا نذير»
- نتيجه انكار عمدى و آگاهانه دين دوزخ است. «القوا فيها... جاءنا نذير فكذّبنا»
- خلافكار كار خود را توجيه مى كند. (كافران براى توجيه تكذيب خود مى گفتند: اصلاً خدا چيزى نازل نكرده است.) «فكذّبنا وقلنا ما نزّل اللّه من شى ء»
- ريشه تكذيب، عدم تعقّل است. «كذّبنا... لو كنّا نسمع او نعقل» (تعاليم اسلام مطابق با عقل است، اگر تعقل مى كرديم مؤمن مى شديم.)
- عقل واقعى آن است كه انسان حق را بشنود، بپذيرد و پيروى كند تا از قهر الهى خود را نجات دهد. «لو كنّا نسمع او نعقل ما كُنّا فى اصحاب السّعير»
- روحيه لجاجت به جايى مى رسد كه گمراهان، به پيامبران الهى نسبت گمراهى مى دهند، آنهم گمراهى بزرگ! «ان انتم الاّ فى ضلال كبير»
- اعتراف به گناه در دنيا ممكن است سبب عفو شود، ولى در آخرت هرگز. «فاعترفوا بذنبهم... اصحاب السّعير»
- كفّار در قيامت هم شكنجه جسمى مى شوند: «اصحاب السعير»، هم شكنجه روحى. «سُحقاً»
بر گرفته از پایگاه جامع قرآنی نور
و کتاب الکترونیکی تفسير نور مرکز اطلاع رسانی غدیر
- ۸۲۹
- ۰۶ مهر ۱۴۰۲
دیدگاه ها (۰)
در حال بارگزاری
خطا در دریافت مطلب های مرتبط