بعد از مدتها با الهام و فاطمه دور هم جمع شده ایم به یادگا

بعد از مدتها با الهام و فاطمه دور هم جمع شده ایم به یادگار روزگار گذشته...
دو ساعتی از هر دری حرف زده ایم... گذشته، حال، آینده...
از سختی و محدودیت های کارمندی...
فاطمه یکسالی هست استعفا داده و عطای کارمندی را به لقایش بخشیده...
الهام اصلا از شرایطش راضی نیست...
من هم که از ابتدای خلقتم مخالف کارمندی بوده ام...
فاطمه از متاورس و آینده جهان حرف میزد... از دنیایی که واقعی نیست اما قرار است چندسال آینده بشود دنیای موازی ما...
حرفای ما که تمامی نداشت اما زمان محدود بود و از هم جدا شدیم...
به خانه که برگشتم ذهنم رفت سراغ حرفهای فاطمه...
با خودم فکر کردم یعنی دنیای مجازی چقدر شبیه دنیای ماست؟
یعنی آنجا هم هزارتا سازمان و نهاد بین المللی من درآوردی یک لاقبای به درد نخور خواهد داشت؟!
آنجا هم خودخواهی، نژادپرستی، دعواهای مذهبی، دیکتاتوری، جنگ، دزدی، غارت و هزارتا کثافت کاری دیگر هست؟!
متاورس قرار است چه گلی به سر بشریت بزند که بقیه تکنولوژیها نزده اند؟
آنجا هم 5+1 دارد؟ آنجا هم شورای امنیتی دارد که قلاده اش دست آمریکاست؟
آنجا هم نمایندگان یونیسف اوج هنرشان عکس یادگاری انداختن با کودکان جهان سوم است؟ اصلا آنجا هم جهان ها تقسیم بندی دارد؟ هرکس زورش بیشتر بهره اش بیشتر؟
آنجا هم اگر جانیانی بخواهند با بهانه واهی #هولوکاست خون آدمها را بمکند میتوانند؟
زمینهای آنجا را هم میشود اشغال کرد؟ بمباران کرد؟
بعد دیدم اگر آن دنیای غیرواقعی هم قرار باشد ساخته و پرداخته همین انسان بس انسانی باشد چیزی بهتر از خرابه امروز جهان واقعی نخواهد بود... بل هم اضل...
اوقات خوش آن بود که با دوست بسر شد
باقی همه #مرگ_بر_اسراییل