به هرکی م یرسیم زود م یکنه دن دون تیز

بِـه هَـرکـی م ـیرِسیم زود م ـیکُنِه دَن ـدون تـیز
تـورو م ـیکُنِه بـا ظـاهرِ خَن ـدون گـیج
بـات دَسـتِ رِف ـاقَت م ـیدِه
هَم ـون لَحـظِه ای کِـه رَن ـجوندیش
حِـس م ـیکُنی کِـه شَرمَ ـندِه ای سُـرخی
آم ـپِر چَسـبوندی
وَلـی جـوری م ـیکُنِه تـو یِـه پـاچَـت
کِـه راه زیـادِ واسـِه فَ ـرار
وَلـی بِـگَردی م ـیبینی فَ ـرمان نـی
بِـه کـی بـایَد اِع ـتِماد کَـرد ؟!|
بِـه اون ـایی کِـه بـی اِع ـتِناعَن
یـا اون ـی کِـه کَـم م ـیارِه
کُـنِ ـه جُـلوش وَلـی تَـرجیح اینِ ـه
بـاس جُـلو هـمِه کُـنی اِستِق ـامَت
وَق ـت کَـمِ بَـرایِ .اِستِـراحَت ×|!