صاحب شیعه بیا غیبت بس است

صاحب شیعه بیا غیبت بس است
شیعه در دنیا غریب و بی کس است
سینه ها آماج تیغ و تیر شد
کی می آیی مهربانم دیر شد
زخم های شیعه گشته بی‌شمار
عاشق تو می رود بالای دار
دشمنانت دست در دست هَمَند
وارثان شمر و سعد و ملجم اند
مهربان خیمه نشینی تا به کِی؟
در بیابان بی قرینی تا به کِی؟
ای که دستت می رسد کاری بکن
شیعه‌ی مظلوم را یاری بکن
زودتر آقا بیا اُمّید نیست
کاممان تلخ است دیگر عید نیست

اللهم عجل لولیک الفرج