فاطمیه صدجفا بر حیدر است💔😭

بُـرد در شـب، تا نبینــد بی نقـــــــاب

مــاه نـورانـی تر از خـود، آفتـــــــاب


برد در شـب، پیکـری همرنگ شــب

بعد از آن شب، نام شب شد ننگ شب


شسته دست از جان، تن جانانه شست

شمــع شـد، خــاکستــر پـروانـه شست


روشنــانــش را فـلــک خــاموش کرد

ابــرها را پنبـــه هــای گـــوش کــــرد


تــا نـبـیـنـد چشــم گـردون پیکـــــرش

نـشـنـود تـا ضجّــه هـای همســــــرش


هـم مـدیـنــه سینـه ای بی غــــم نداشت

هم دلی بی اشک و خـون، عالم نداشت


نیسـت در کـس طـاقــــت بشنیـــــــدنش

با علـــی ع یـا ربّ، چه شــد با دیــــدنش؟😭😭😭


درد آن جـان جـهــان، از تــــن شـنـیـــد

راز غـســل از زیـــر پـیـراهــن شـنـیــد


دسـتِ دسـتِ حــق، چـو بـر بــازو رسید

آن چـنـان خـم شـد کـه تـا زانــــو رسیــد


دسـت و بــازو گـفــت و گــــــوها داشتند

بـهـر هــم، بــاز آرزوهــــــا داشـتـنــــــد


دسـت از بـــازوی بشــکستــــه خــجـــل

بـــازو، از دسـتــی کـه شـد بسته، خجـل😭


بــا زبــان زخـــم، بــازو راز گــفــــــت

دسـت حــق، شد گوش و آن نجوا شنفت


سـیـنــه و بـــازو و پـهـلــــــــو از درون

هـر ســـه بر هـم گریـه می کردند، خون😭


راز هــســتــی در کـفــن پـیـچـیـــده شــد

لالـــه ای در یـاسـمـــن پـیـچــیــده شـــــد😭

 
نیـمـه شــب، تـابـــوت را بـرداشـتـنــد

بـــار غــــم بـر شــانـــه هـا بگذاشتنــد


هـفـت تــن، دنـبــال یـک پیکــر روان

وز پــی آن هـفــت تـن، هفـت آسمــان

 
ایــن طـرف، خیــل رُسُـــل دنبـــال او

آن طــرف، احمـــــد ص به استـقـبــــال او

 
ظــاهــرا تشیـیـع یـک پـیـکـــر ولــــی

بـاطـنــا تشـیـیـع زهــــرا  و عـلـــــــــی 😭

 
امشب ای مَه، مِهر وَرز و خوش بتاب

تـا بـبـیـنـد پـیـش پــایـــش آفــتـــــــــاب

 
ابـــرهــا گِـریـنــد بـر حـــال عــلــــــی

مــی رود در خــاک، آمـــال عــلــــــی 😭

 
چـشـم، نــور از دسـت داده، پـا رمـــق

اشـک، بر مهتـاب رویش، چون شفـق

 
دل همه فریــاد و لــب، خاموش داشت

مــرده ای، تابــوت، روی دوش داشت

 
آهِ ســرد و بـغـض پـنـهـــان در گــلــــو

بـــود بــا آن عـــدّه، گـرم گفـت و گـــو

 

آه آه؛ ای همـرهـــان، آهــستـــه تـــــــر

مـی بـریـد اســـــرار را، سـربستــه تـر

 
ایــن تـــن آزرده، بـاشـــد جـــــان مــن😭
 
جــــــان فـدایـــش، او شـده قربـان مـن

 
همــــرهــان، ایـن لیـلـــه القدر من است

من هـلال از داغ و، این بــدر من است

 
اشــک مــن زیـن گــل، شــده گـلـفــام تر

هـسـتـی ام را مـی بـَریـــد، آرام تـــــــــر😭😭

 
وســعــتِ اشــکــم، به چشـم ابــر نیست

چــاره ای غیـر از نمـاز صبـــــر نیست😭😭(بمیرم برات)

 
زیـن گـل من، بـاغ رضوان نَفحه داشت 

مصحف من بود و هجـده صفحه داشت😭

 
مَرهـمـی خــــرج دل چــاکــــــم کـنـیـــد

هـمـرهــان، هـمــراهِ او خـــاکـــم کـنـیــد😭😭😭😭😭

  
تـا عـلــی  ماهَـش بـه ســوی قبـــر بُرد

مـاه، رخ از شــرم، پـشـت ابـــــر بُرد

 
آرزوهــا را عـلــی در خــــاک کـــرد

خـاک هــم گـویی گــریبـان چاک کرد

 
زد صــدا: ای خــاک، جـانـانــم بگیــر

تــن نـمـانــده هیـچ از او، جـانـــم بگیر
 

نــاگــهـان بـر یــاری دســــت خــــــدا

دسـتــی آمـد، همچو دست مصـطـفــی ص
 

گـوهــرش را از صــدف، دریا گرفت

احـمــــد  از دامـاد خـود، زهــرا س گرفت
 

گـفـتـش ای تـاج ســر خیــل رُسُــــــــل

وی بَــر تـــو خُــرد، یکسر جزء و کل
 

از مــن ایــن آزرده جـانـــت را بـگـیـر

بـازگــردانــدم، امـانــت را بـگیــــــــــر

 
بــار دیــگر، هـدیـه ی داور بـگـیــــــــر

کــوثـــرت از سـاقــــی کـوثــــــــر بگیر
 

مــی کِـشــد خجلــت عـلــی از محضـرت😭😭😭

«یــاس» دادی، می دهد «نیلوفــر»ت
 

«بَدر» بخشیدی، «هلال»ت می دهم

تو «الف» دادی و «دال»ت می دهم

#یا_زهرا😭