از گابریل گارسیا می پرسند

از گابریل گارسیا می پرسند:

اگر بخواهی کتابی صد صفحه ای درباره امید بنویسی، چه می نویسی؟

گفت: 99 صفحه رو خالی میذارم، صفحه آخر، سطر آخر می نویسم: یادت باشه دنیا گرده، هر وقت احساس کردی به آخر رسیدی شاید در نقطه شروع باشی.

زندگی ساختنی است، نه ماندنی. بمان برای ساختن ،نساز برای ماندن.

منتظرنباش کسی برایت گل بیاورد، خاک را زیر و روکن، بذر را بکار، از آن مراقبت کن، گل خواهد داد.
دیدگاه ها (۱)

تلخی روزگار از اون جایی شروع میشه که خیلی ...

هیچ وقت نگو رسیدم ته خطاگر هم احساس کردی رسیدی ته خطیادت بیا...

تلخ منم ...همچون چای سردکه ساعات طولانی نگاهش کرده باشی ...و...

بسلامتے کودکـے کـہ گریـہ میکـرد و میڳفـت:هــیچ کسـے با مـن ب...

در حال بارگزاری

خطا در دریافت مطلب های مرتبط