هر که ویران کرد، ویران شد در این آتشسراهیزم اول پایهی سوزاندن خود راگذاشتاعتبار سربلندی، در فروتن بودن استچشمه شد فواره وقتی بر سر خود پا گذاشتموج، راز سر به مهری را به دنیا گفت و رفتبا صدفهایی که بین ساحل و دریاگذاشت...❣