شب شد

شب شد
دلها به فردا امیدوار شد؛
چشم ها پر از خواب شد،
اما خواب به چشم کسی نیامد؛
این است قصه هر شب ما ...

پدرم می گفت: زندگی سر بالایی دارد؛
مادرم می گفت: زندگی سرازیری دارد؛
اما من می گویم: زندگی هر چه که هست، جریان دارد؛
می گویم: تا خدا هست و خدایی می کند، امید هست؛
فردا روشن است؛
می گویم: ای خدا باز هم خودت هوای ما را داشته باش ...