حقیقت آیینه ای بود که از
حقیقت آیینهای بود که از
آسمان به زمین افتاد و شکست.
هر کس تکهای از آن را
برداشت و خود را در آن دید.
گمان کرد که حقیقت نزدِ اوست؛
حال آنکه حقیقت نزدِ همگان بود.
آسمان به زمین افتاد و شکست.
هر کس تکهای از آن را
برداشت و خود را در آن دید.
گمان کرد که حقیقت نزدِ اوست؛
حال آنکه حقیقت نزدِ همگان بود.
۹۶۴
۲۹ تیر ۱۴۰۲
دیدگاه ها
هنوز هیچ دیدگاهی برای این مطلب ثبت نشده است.