دلم گرفته از این روزهای تکراری

دلم گرفته از این روزهای تکراری

دلم گرفته ترازاین نمی شود آری

تمام روز کپی می شوم  به روی خودم

و خواب هــــم کـــه ندارد  خیالِ بیداری

کنارِ چشمــــه ی این روزهای خشکیده

چه سالها که نشستم ولی نشد جاری

همیشه یک نفراز هیچ  جا نمی آید

و زخـــم فاصله ها آه  میشود کاری

و بس که عقربـــه هـــا دورخویش چرخیـــدند

گرفته بغض ساعت از این لحظه های پرگاری

قطارِ یک نفـــره باز میرسد از راه

و باز روز دگر، راه  و ریل  تکراری

منم همانکه درآغوش خویش میمیرد

وضربه  ضربه کاریست آه ضربه کاری