"تو" را دوست دارم. در این کلام بزرگی که روح و تن ما را برای همیشه یکی میکند، بر کلمه ی "تو" تکیه میکنمنه بر لغت دوست داشتنزیرا آنچه که شایان اهمیت است"تو" استآنچه به تو میدهم عشق من نیستبلکه "تو" خود"عشق" منی.