بنگ مغرب پی اذون بی دیگ پریگ

بُنگ مَغرُب پی اِذون بی دیگ پریگ
لرزه اُفتا زیر پامون،جیغ و لیک

بعد عمری معنیِ جیگر تِرَک
پی چِشُم دیدم و زهلم خَرد ترک

دیم نِها اُفتا بووام دینداش دووس
ای وسط جا موندم و پُی مو شِکِس

سرقضا پِی مغربی تا دل ناشتا
غُره دا ای بی صحاب نِزیک شصتا

هر چی آدم پی اُلادین خوو بِرَه
ایپری چله ی زِمِسون تو فِدَه

مُشتی داشتن چادری مال سال سِیلی
تو فِدَه جا انداختن سینه ی سِکونی

بعضیَل پیلدار بیدن خِشِم اوبالی
تو ماشین خوسیدن و تِیشون بخاری

چَن خونه ی فقیر بیدن هیچی ندارن
زیر لحاف تو دل فِدَه پُفکه ایدادن

یه سری کله خراب از جون فراری
مثل خم سرنهادن توخونشون بِرِک بخاری

هرچی بی ای زلزله او شوو ردآوی
درازی سالی بی که یه شوو سرآوی

مُنده بیدم حکمت ای شوو چه بی
امتحان حق،غضب،چش غره بی؟!

تو همی فکر بیدم و ناشتا ایخردم
دیم یکی زِ پِس کِلَم دورش بگردم

گو وِری نماز بخون کافر نواوی
دوش دیدی اِی بی نماز پامون چه واوی

گفتمش چشم ونمازم وِل نیاوه
اِی یو بیده حکمتش مُ ایخونم تا دِ نیایه

صادق کرمزاده